Αναγνώστες

Συνολικές προβολές σελίδας

Τετάρτη 28 Σεπτεμβρίου 2011

τελειωμενο κεραμιδι (ζωγραφικη)

Επιτέλους τελείωσα το κεραμιδοσπιτο μου! Μετά από υποδείξεις των φίλων μου εδώ ότι το ζωγραφισμένο κεραμιδοσπιτο μου θέλει λουλουδάκια στρώθηκα ξανά στη δουλειά! Ανακάλυψα στην φίλη μου την Χρυσάνθη(Χρυσάνθης χειροποιήματα)μια υπέροχη ανάρτηση για το πως κάνουμε λουλούδια,και αποφάσισα να εκμεταλλευτώ τις γνώσεις που αποκόμισα. Πήρα λοιπόν γκοφρέ χαρτί και ξεκίνησα

Με παίδεψε αρκετά γιατί έπρεπε να γίνουν πολύ μικρά τα λουλουδάκια ...Τα κόλλησα με κόλλα και έτοιμο το σπιτάκι μου! Πως σας φαίνεται τώρα?

ΜΠΟΥΚΑΛΙΑ

Μπουκαλια τα αγαπημενα μου!!

Πέμπτη 22 Σεπτεμβρίου 2011

                                                              ΑΛΟΥΜΙΝΟΧΑΡΤΟ
Σήμερα είπα να δείτε μια αλλαγή σε ένα κουτάκι.Μιας και μαζευτήκαμε λόγω εποχής στο σπίτι το έριξα στην χειροτεχνία.
Είχα λοιπόν αυτό το κουτάκι βάπτισης , αλλά δεν μου άρεσε και αποφάσισα να το μεταμορφώσω. Πήρα  αλουμινόχαρτο και το τσαλάκωσα με τα χέρια μου προσέχοντας να  μην το σκίσω
.
Στην συνέχεια έκοψα ριγέ χοντρό χαρτόνι και το κόλλησα επάνω στο κουτάκι
Από πάνω κόλλησα το αλουμινόχαρτο και με μια μπατονετα ακολούθησα τις γραμμές για να κολλήσει καλά!
Μετά πέρασα ολο το κουτάκι με αλουμινόχαρτο
Πέρασα μαύρη τέμπερα από πάνω με πινέλο  να πάει στις ρωγμές καλά και σκούπισα με χαρτοπετσέτα , δίνοντας έτσι την όψη του παλιού.


Ενα παλιό κουμπί και λίγα λουλουδάκια και έτοιμο το κουτάκι.Πως σας φαίνεται?

 Περιμένω τις εντυπώσεις σας.....

Τρίτη 20 Σεπτεμβρίου 2011

Φτιάχνοντας το σπιτάκι μου μου έλειπε μια θήκη  για να βάζω τα πινέλα μου.. Βλέποντας σε άλλα blog πήρα την ιδέα και ξεκίνησα.
Πήρα ενα τενεκεδένιο κουτί  απο σάλτσα ακι αφού το έπλυνα και το στέγνωσα καλά , κόλλησα χοντρό χαρτόνι  γύρω-γύρω,το διακόσμησα με κορδέλα και λουλουδάκια απο κάποια μπομπονιέρα βάπτισης και έτοιμο...

Και μια που μπήκα είπα να σας δείξω και μια άλλη πολύ απλή κατασκευή που είναι και φθινοπωρινή... Ξύλο απο την παραλία(τελικά η φύση μας δίνει αριστουργήματα) βαμμένο , δυο πλατανόφυλλα βαμμένα χρυσά, λύγα καρύδια, φουντούκια και κανέλες και έτοιμο...
Θα στολίζει μια γωνιά της κουζίνας.

                                                       Το κεραμιδόσπιτο μου

Καλησπέρα, καλησπέρα..... Σήμερα μετά απο αρκετές μέρες είπα να σας δείξω το δικό μου κεραμίδι...Το ανακάλυψε ο άντρας μου σε μια εκκλησία απο τα υπόλοιπα μιας νεοανεγειρόμενης στέγης... Είναι αρκετά μεγάλο και βαρύ οπότε αποφάσισα να το ζωγραφίσω...
Πρώτα το έβαψα γκρι και με ένα παλιό σφουγγάρι κουζίνας έκανα τα νερά που φαίνονται. Μετά έφτιαξα με τέμπερες το τοίχο να φαίνεται σαν παλιός και φθαρμένος.

Πρόσθεσα ένα παλιό ξύλο που είχα βρει στην παραλία,για πόρτα .
Με μπλε τέμπερα έβαψα τα παράθυρα
Έκανα το περίγραμμα
Σειρά ειχε το μπαλκόνi και τα πρεβάζια τα οποία έγιναν με φελλό και οδοντογλυφίδες.
Τα κόλλησα με ατλακόλ.
και τα τοποθέτησα στο(σπιτάκι μου).


Δεν σας είπα για τα κεραμίδια μου.......... Έκοψα χαρτόνι και το έβαψα .....
Όμως το καλύτερο το άφησα για το τέλος ... Ήθελα να κάνω μια  ταμπελίτσα με το νούμερο του σπιτιού μου και έσπαγα το κεφάλι μου πως. Μέχρι που το μάτι  μου έπεσε σε ένα συνδετήρα .Με το κατάλληλο κόψιμο και λύγισμα έτοιμο...
Πως σας φαίνεται??? Εξάλλου διάβασα κάπου πως  πραγματικός μοντελιστής είναι αυτός που δεν ξοδεύει χρήματα για να αγοράσει τα πάντα αλλά αυτός που παραπλανά με τις κατασκευές του!!

Τρίτη 13 Σεπτεμβρίου 2011


Ξεχασαμε...........







 Ξεχάσαμε την αξία της κάθε στιγμής....

Ξεχάσαμε να μιλάμε με τους φίλους μας...

Ξεχάσαμε να μιλάμε με τα παιδιά μας...
Ξεχάσαμε να σωπαίνουμε...
Ξεχάσαμε να αφηγούμαστε...
Ξεχάσαμε τι θα πει ελεύθερος χρόνος...
Ξεχάσαμε την μαγεία της κάθε ρωγμής...
Ξεχάσαμε να διαβάζουμε...
Ξεχάσαμε να γράφουμε...
Ξεχάσαμε να ακούμε...
Ξεχάσαμε να τραγουδάμε...
Ξεχάσαμε να αγαπάμε...
Ξεχάσαμε να συνεργαζόμαστε...
Ξεχάσαμε να δημιουργούμε...
Ξεχάσαμε να σταματάμε...
Ξεχάσαμε να ξαναρχίζουμε...
Ξεχάσαμε να κοιτάζουμε και να ΒΛΕΠΟΥΜΕ...
Ξεχάσαμε οτι ένα κι ένα μπορεί να κάνει ΠΟΛΥ...
Ξεχάσαμε να θαυμάζουμε...
Ξεχάσαμε να σεβόμαστε...
Ξεχάσαμε να προσευχόμαστε...
Ξεχάσαμε να χαμογελάμε...
Ξεχάσαμε να γευόμαστε...
Ξεχάσαμε να ξεχωρίζουμε τα χρώματα...
Ξεχάσαμε να ξεχωρίζουμε τις νότες...
Ξεχάσαμε να χαρίζουμε...
Ξεχάσαμε να λέμε πικρές αλήθειες...
Ξεχάσαμε να λέμε γλυκά ψέματα...
Ξεχάσαμε να φεύγουμε...
Ξεχάσαμε να ερχόμαστε...
Ξεχάσαμε να ονειρευόμαστε...
Ξεχάσαμε πως είναι να ανασαίνεις καθαρό αέρα...
Ξεχάσαμε πως είναι να ανασαίνεις ελεύθερα...
Ξεχάσαμε να ζούμε...
Ομως, περισσότερο με πειράζει που ξεχάσαμε να περπατάμε ΟΡΘΙΟΙ και με ψηλά το κεφάλι! Σαν άνθρωποι δηλαδή!!!

Αυτή είναι η εποχή...

Το παράδοξο της εποχής μας μέσα στην ιστορία είναι ότι έχουμε ψηλότερα κτήρια, αλλά κοντύτερο ψυχισμό
φαρδύτερες λεωφόρους, αλλά στενότερες οπτικές γωνίες,
σπαταλούμε περισσότερο, αλλά έχουμε λιγότερα,
αγοράζουμε περισσότερα, αλλά απολαμβάνουμε λιγότερο.
Έχουμε μεγαλύτερα σπίτια και μικρότερες οικογένειες,
περισσότερες ανέσεις, αλλά λιγότερο χρόνο,
έχουμε περισσότερα πτυχία, αλλά λιγότερη αντίληψη
περισσότερη γνώση, αλλά λιγότερη κρίση,
περισσότερους ειδήμονες, αλλά λιγότερες λύσεις,
περισσότερα φάρμακα, αλλά λιγότερο καλή φυσική κατάσταση.
Έχουμε πολλαπλασιάσει τα αποκτήματά μας, αλλά έχουμε μειώσει τις αξίες μας
Μιλάμε πολύ, αγαπάμε σπανιότατα και μισούμε συχνότατα.
Έχουμε μάθει πώς να "κερδίζουμε το ψωμί μας", αλλά όχι πώς να κερδίζουμε τη ζωή,
προσθέσαμε χρόνια στη ζωή, αλλά όχι ζωή στα χρόνια.
Ταξειδεύουμε στο φεγγάρι, αλλά δυσκολευόμαστε να διασχίσουμε τον δρόμο, ώστε να συναντήσουμε ένα νέο γείτονα.
Κατακτήσαμε το κενό του διαστήματος, αλλά όχι το εσωτερικό μας κενό,
καθαρίσαμε τον αέρα, αλλά βρωμίσαμε την ψυχή μας,
διασπάσαμε το άτομο, αλλά όχι την εμπάθεια και την προκατάληψή μας.
Έχουμε υψηλότερα εισοδήματα, αλλά χαμηλότερη ηθική,
γίναμε πολλοί σε ποσότητα, αλλά λίγοι σε ποιότητα.

Αυτή είναι η εποχή των ψηλών ανθρώπων, αλλά των μικρών χαρακτήρων,
του γρήγορου κέρδους, αλλά των ρηχών σχέσεων.
Αυτή είναι η εποχή του κόσμου της ειρήνης, αλλά των εσωτερικών συγκρούσεων,
περισσότερης άνεσης, αλλά λιγότερης διασκέδασης,
περισσότερων ειδών διατροφής, αλλά λιγότερης θρεπτικότητας.

Αυτή είναι η εποχή των δύο εισοδημάτων (και των δύο συζύγων), αλλά περισσότερων διαζυγίων,
εντυπωσιακότερων κατοικιών, αλλά διαλυμένων σπιτιών.
Είναι η εποχή που υπάρχουν πολλά στις βιτρίνες και λιγότερα αποθέματα...
Τα όνειρα ποτέ δεν τελειώνουν.....

Απλά αλλάζουν...διαφοροποιούνται...
εναλλάσονται...ομορφαίνουν....αλλά ποτέ δεν τελειώνουν.

Είναι κι'αυτά μέρος της ζωής μας. Της ψευδαίσθησης μας όπως μερικοί θέλουν να την αποκαλούν ή της πραγματικότητάς μας όπως κάποιοι άλλοι την νιώθουν.

Τα όνειρα όμως είναι η πηγή της χαράς μας.

Είναι η ελπίδα της ψυχής μας.

Είναι το χρώμα της ζωής μας.

Δεν τελειώνουν ποτέ, απλά αλλάζουν!

Τα όνειρα μια ζωή μας συντροφεύουν....

Σάββατο 10 Σεπτεμβρίου 2011

Τελικά δεν ήταν και τόσο δύσκολο! 
Λίγες εφημερίδες τυλιγμένες σαν βάση
για να γίνει το στεφάνι και μετά κοχυλάκια μαζεμένα απο τις καλοκαιρινές εξορμήσεις κολλημένα με σιλικόνη. Τελικά λατρεύω τη θάλασσα και τους θησαυρούς της!!!!!!
Βραδάκι καλοκαιριού  χρησιμοποιώντας υλικά που
 βρέθηκαν στο κάμπιγκ..... χαρισμένο με πολύ αγάπη
 σε δυο υπέροχες φίλες (η μια με μύησε 
στον μαγικό κόσμο της δημιουργίας)......... 
Μαρίνα και Ρούλα σας ευχαριστώ πολύ!!!
Ένα απόγευμα κάνοντας βόλτα στην αμμουδιά σκόνταψα σε  ένα  ξύλο που είχε ξεβράσει η μανία της θάλασσας την προηγούμενη μέρα....Το μάζεψα αλλα δεν ήξερα τι να το κάνω....Ωσπου ενα απόγευμα  που είχα δημιουργικές ανησυχίες στρώθηκα στην δουλειά...Μια πλάκα απο κάτω για βάση  η οποία βάφτηκε στο χρώμα της θάλασσας ενα ακόμη ξύλο που σκαλίστηκε με μαχαιράκι, καλάμι και χαρτί απο τον εκτυπωτή και .... έτοιμο το καραβάκι....
ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΗ ΕΜΠΝΕΥΣΗ

Με έμπνευση απο την θάλασσα λόγω καλοκαιρινών διακοπών ...
Για βράχο χρησιμοποίησα ενα ξύλο που βρήκα 
στην αμμουδιά και το έβαψα, ενώ για
 το φάρο(κρατηθείτε)...το ρολό απο το 
χαρτί υγείας που τελείωσε ... κατάλληλο 
βάψιμο και μερικά κοχυλάκια και έτοιμη
 η δημιουργία μου... Πως σας φαινεται???
Περνώντας ευχάριστα ενα απόγευμα....
Βότσαλα !!!
 Είχα ενα παλιό διακοσμητικό 
προσφορά απο κάποιο λικέρ και αποφάσισα να το μεταμορφώσω.....Το αρχικό χρώμα ήταν 
μαύρο και αφού βάφτηκε  λευκό .... άλλαξε
 όψη με λίγες πινελιές χρώματος.   
Δίνοντας ζωή σε μια σανίδα!

Παρασκευή 9 Σεπτεμβρίου 2011